gryzaczki dla Celinki

sensoryczna książeczka dla Celinki

1. przeplatanka | a-ku-ku!

2. ptaszor z metkami | zapięcie

3. łąka z szydełkowymi kwiatami na supełki

4. torba z zapięciem i niespodzianką w środku | miała być nauka kształtów - kwadrat, koło i trójkąt, a wyszło play ;)

5. okno zimą z rysunkiem Pana Mroza na szybie | dopasuj kolor

Cieszę się wiosną póki się nie przyzwyczaiłam :)

książeczka dla syneczka

Syneczka... :P

No i proszę Państwa, nie dość, że nowy 2016 rok, to już luty, a ja jeszcze grudniowych uszytków nie pokazałam! I nic nowego nie uszyłam! Ojojoj... ;)

Książeczka miała być bardziej wzrokowa niż dotykowa, więc uprzedzam, że bez szaleństwa.

Na początku, owszem - miało być edukacyjnie - na każdej stronie cyferki i faktury.

Ale już na początku puknęłam się w głowę - edukacja? Wystarczy kropkowych bodźców, po co jeszcze cyferki. Powiem Wam, że z każdym kolejnym dzieckiem stawiam na coraz mniej edukujące zabawki. Bo zabawki - jak sama nazwa wskazuje mają zabawiać. 

Choć doznania sensoryczne to przecież nauka własnego ciała. Także wystarczy nauki jak na początek. :) Ze wszystkich wyciętych cyferek powstały obrazki.

I taka to kniga.

Opowiadam Witkowi przy okazji jakąś bajkę o czerwonych kropkach z białego miasta, o białych z fioletowego, o domku z otwieranym dachem, o białych kropkach z szarego miasta co na drzewo wlazły... i taka się z tego jakaś fajna historyjka układa.

A już jak Najstarszy Brat się dorwie do opowiadania, to ja mogę się schować!

Ach, ci dorośli i ich ograniczenia... ;)

Dziecko widząc książeczkę robi wielkie oczy i czyta całym sobą. :) A to najlepsza rekomendacja. 

Pozdrawiam,

Zimowa

pracowicie i całonocnie

kolejna książeczka dla maluszka...

... żujek dawno nie było przecież! i te są większe...

... oraz jedna szybka sowa, tak szybka, że zgubiła metkę...

dobranoc...

dla Malwinki

Z moich zasobów wybrałam kontrastowe materiały, bo miało być dla niespełna miesięcznej dziewczynki. Nareszcie też miałam okazję na użycie ślicznych (no ślicznych!) kawałków tkanin od dobrych dusz z Anglii.

I uszyłam pierwszą żujkową książeczkę.

Nie idealna, bo wystraszyłam się grzbietu, więc poradziłam sobie z nim najprościej jak umiałam. Chciałam aby wygodnie się ja przeglądało, aby ,,kartki" nie wracały z powrotem. Żeby niewprawne rączki przyszłej ,,czytelniczki" bez problemu sobie z nią poradziły. I chyba mi się udało.

Mięciutko-szeleszcząca.