sófka i wąż

Wymyśliłam węża dla Tymka. Tymek wybrał materiał, a ja zabrałam się do roboty. Wycinałam węża w kształcie spirali, ale jakoś mnie zaćmiło, czy co... - i środek, który miał być głową się wyciął kompletnie, spory kawał materiału... Zszyłam węża, ale było mi żal, że taki kawał się zmarnuje. Aż... ...zobaczyłam w nim stwora.

Ni to zwierz, 

ni to ptak, 

taki jakiś skrzat.

Ale Ignaś mówi, że

sófka to jest.

Sófka z resztek:

Dla zilustrowania swojej wielkości z Kaliną pozuje:

Łoczy:

Jeszcze nie wiadomo, czy Ignaś przygarnie sófkę, czy panna powędruje dalej.

Wąż zaś zostaje na bank z nami, bo jest przytulany przez Tymka. Ale jak to ja - nie zerknęłam jak szyje się półokrągłe kształty i materiał od zabawy popękał na zakrętach...

Nie ma oczu, bo chyba będę musiała go spruć i zszyć na nowo...