ścierka -> fartuszek kuchenny

Gdy Tymek zobaczył mój zakupiony w ciuchmacie fartuch zakładany naszyję, co kilka dni pytał, czy jemu uszyję podobny. Jak na razie nic nie wskazuje na jego kucharskie zapędy, bo kulinarne talenty w naszym domu mają owszem faceci, ale tylko najstarszy i najmłodszy. Tymek nie wykazuje nawet chęci do kucharzenia. Ale może fartuszek zainspiruje dziecię do mieszania ciasta? Kto wie...

A było to tak: była sobie ścierka pamiętająca czasy prl-u. Dostałam niedawno od mamy cały plik takich ścierek, jeszcze zapakowanych i z papierową ceną. Ścierki są polskiej produkcji i bardzo duże, mniej więcej trzy razy większe od dzisiejszych ścierek dostępnych w marketach.

 
Jedna więc ścierka urodziła się, aby zostać fartuszkiem mojego syna. :)

Autobus ma nieprzyszyte zaokrąglenia, dzięki czemu jest nie tylko ozdobą, ale i kieszonką.

Długo myślałam jakie wymyślić zapięcie, żeby fartuch rósł razem z dzieckiem. 

Rzep? Zwykłe wiązanie?

Wybrałam dziurkę, w którą wkłada się tasiemkę i zawiązuje - takie samo rozwiązanie jest i przy szyi, i w pasie. 

I to koniec historii o bardzo prostej robótce. :)