LIS

Gdy usłyszałam, że będzie film na podstawie ,,Małego Księcia" bardzo mnie ciekawiło, czy realizatorom uda się pozostać w tej wrażliwości, którą ma książka Antoine de Saint-Exupery, a jednocześnie zainteresować dzieci. Bo przecież książka przemyca tyle mądrości być może niezrozumiałych, przez co nudnych dla młodszych dzieci...

Zaryzykowałam przed pójściem do kina przeczytać ją moim chłopcom. Książkę, której wiele zawdzięczam, pomimo, że nie do końca ją rozumiałam, gdy byłam w ósmej klasie (to była lektura szkolna). Mój egzemplarz jest jednak trochę młodszy - z 1996 roku. Dostałam go na urodziny od koleżanek z pokoju w bursie szkolnej. Taki egzemplarz jak chciałam - w twardej oprawie, z ilustracjami autora.

A może jednak mając 14 lat rozumiałam ją? Pamiętam, że nazwałam wtedy ,,Małego Księcia" biblią, z której można się uczyć jakim być człowiekiem. Którą trzeba raz na jakiś czas przeczytać, a na pewno wtedy, gdy się zapomni o swoim człowieczeństwie. Gdy na świecie pojawiły się moje dzieci, gdy rozmawiałam z nimi o ich kolegach broniłam się przed cisnącym mi się na usta pytaniem ,,ile ma lat?". Pamiętałam. :)
Może nie doceniam moich dzieci (5 i 9 lat), które chciały ją czytać co wieczór? Nie marudziły, że nudy.

Nie zdążyliśmy jej przeczytać w całości przed filmem, więc gdy kończyliśmy czytanie chłopcy pytali kiedy będzie ta część z dziewczynką. :)

[źródło]

No właśnie... Film bardzo mi się podobał. Trudno mi o nim coś napisać, bo cenię go za całokształt. Bajka o dziewczynce w nowoczesnej animacji, a o Małym Księciu w papierowej... pięknie... I choć ta papierowa część mnie bardziej przypadła do gustu, to gdy zobaczyłam nowoczesnego lisa już rozkminiałam jak jest uszyty. A on przecież narysowany... :) 

Wróciłam do domu, oznajmiłam, że chcę uszyć lisa - tak, nie było to zamówienie dzieci - i zrobiłam szkice...

... które uświadomiły mi, że będzie trudno... że łatwiej narysować... 

Ale spróbowałam. Zdobyłam tkaniny i zaczęłam ciąć. I jak już pocięłam... szybko poszło mi zszycie. Nie jest idealny, taki jak w bajce. Trochę poszłam na łatwiznę, ale jest przytulaśny. Jest też świetny do podłożenia pod brzuch, gdy leżę na boku. ;)

Na razie nie ma kłótni o to czyj jest lis. Jest nasz wspólny.

Przy okazji myszkowania w necie odkryłam, że jest gra ,,Mały Książę"! Znacie?

Ależ kusi... chyba w tym roku napiszę list do Mikołaja. ;)

I jeszcze jedno pytanie: znacie jakąś farbę do tkanin lub inną miksturę, którą można zrobić lisowi gwiazdki świecące w ciemności? Tak jak w filmie. :)